Succesvolle afsluiting schooljaar 2080! Blije moeders, Sailung bezoek en landbouwproject SATSh in de startblokken.
Blije moeders, het geboortecentrum is geopend!
Op 1 april 2024 was het dan zover. Het geboortecentrum, Shailung Ton Health Post, is feestelijk geopend door de voormalige minister van Financiën van Nepal Shranker Prasad Koirala en onze voorzitter Jan Post. Daarna is het onder de belangstelling van de vele genodigden en twee Nederlandse gasten formeel overgedragen aan de gemeenschap en het Village Development Commitee [VDC]. Vanuit het VDC wordt zorggedragen voor de inrichting en het verdere gebruik van het geboortecentrum.
In de eerste week zijn er al een vaccinatie actie voor baby’s en kleuters en een TBC-onderzoek uitgevoerd met specialisten vanuit het verderaf gelegen ziekenhuisje.
Bezoek Sailung april 2024
Eind maart is het zo ver. Samen met Désirée en Johannes vertrekt Jan Post voor 3 weken naar Nepal.
Het is mooi dat ook zij nu zelf het leven in Nepal hebben kunnen ervaren. Het is zeker een geslaagde reis geweest. Désirée schreef over deze reis het volgende verslag:
Kathmandu/Sailung/Kathmandu 27/03 t/m 17/04
Of ik even een verslagje kan schrijven, met mijn reisindrukken van afgelopen 3 weken in Nepal, hebben jullie even?
Waarom ga je naar Sailung in Nepal? Wil je de Himalaya zien in de ochtendzon? Wil je het leven meemaken vanuit een ander perspectief? Een andere omgeving, als gefortuneerde Europeaan?
Nee, mijn motivatie was, om zo dicht mogelijk te komen bij de plek waar onze vriend Ton van den Brink zijn leven heeft gelaten. In weerwil van de wens om de kinderen die hij daar ontmoet heeft een betere toekomst te gunnen. En waarom hij die wens had, heb ik gezien!
Na een pittige reis (nog nooit in Azië geweest…) kwamen wij aan in Kathmandu, waar wij welkom geheten werden door Krishna en zijn neef Saphal (alles is liefde: alles is familie!). Waarna wij een aantal dagen verbleven in een hotel (wat aan Europese standaarden voldeed) om te wennen aan een volledig andere omgeving. Wakker worden van de boeddhistische monniken die om 5.30 uur beginnen met hun eerste luidruchtige gebeden (Nee, Johannes, het was geen disco…) Al goed, want ik ben niet op vakantie om uit te rusten en uit te slapen. Natuurlijk is het een cultuur shock, maar ik wist niet dat er nog een bovenop zou komen.
Nadat we de eerste twee dagen toerist te zijn geweest en een goede ontmoeting met Rotary Club Kathmandu Mid-Town hebben gaan we echt op weg naar Sailung. Ik draag geen horloge en dat is maar goed ook! Tijd is een rekbaar begrip in Nepal. Na een dag reizen komen wij in het bergdorp terecht. En worden warm onthaald door het gezin waar wij twee weken zullen verblijven. :”Opa Jan” wordt warm onthaald door de 2 dochters van Krishna en Shanti. Dit zal onze uitvalsbasis zijn voor bezoekjes aan de boerengezinnen, school bezoeken, overleggen en wandelingen
De dagen zijn een rollercoaster: een emotioneel afscheid van de oudste leerlingen van de school, die de eerste groep zijn die de school gaan verlaten. Sommige van hen zijn pas op 8/10- jarige leeftijd aan hun schoolgang begonnen. Na 5 jaar zijn zij er klaar voor om een volgende stap te maken. Maar waar naartoe? Het afscheid is voor zowel leerlingen als leerkrachten emotioneel. Daarna gaan afspraken in een sneltrein vaart: de opening van de health post, waar de dag daarna meteen al baby’s worden gevaccineerd en een bevolkingsonderzoek plaatsvindt voor TBC (enkele gevallen in de regio), overleg met de VDC (gemeente) over samenwerken met andere scholen om een breed aanbod te bewerkstelligen in de regio. Enz. enz. Het tempo ligt hoog, de gemoederen, gedachtes en kansen tuimelen over elkaar heen. Maar ondanks dat ik soms denk dat we geen vorderingen maken, komen de dagen daarna er positieve berichten.
En deze sfeer blijft maar doorgaan: een afspraak met Rotary Club leden en ISARD, die het SATSh project zal uitvoeren, brainstormen over kansen voor voortgang van scholing aan de oudere leerlingen in samenspraak met 2 andere scholen binnen de gemeente, het vervoer van de kinderen naar de school, want meer dan 1,5 heen en 1,5 uur terug is niet haalbaar voor kleuters. Arbeidsperspectief ontwikkelen voor de jongeren, maar ook voor de gezinnen waarin zij leven. Samenwerken met kunstenares Ragini Upadhyay. Een resort op Sailung High? Denken aan ziektekostenverzekering, bewerken van de oogst, producten ontwikkelen en een markt voor zoeken? Vele zaken passeren er in de gesprekken met de lokale leiders.
Elke avond gaan slapen met een vol hoofd, na heerlijk verzorgd te zijn door de vrouw des huizes met een ware maaltijd, knuffelen en liedjes zingen met Gracy en Ruth. Wakker worden met zicht op de Mount Everest als je geluk hebt en het niet te dampig is. Douchen uitstellen, omdat je daar nu even niet in geloofd.
Genieten van de droom die Ton voor ogen had. En daarin geloven! Het is gebeurd…….
Désirée van der Linden
Landbouwproject
Onze stichting is in contact gekomen met ISARD, een Nepalese NGO die jarenlange ervaring heeft met sociaal/economische verbeteringen van gemeenschappen in Nepal. Met als belangrijkste motor: het verbeteren van de landbouwmethoden.
Rotary Club Kathmandu Mid-Town [RCKMT] is onder de indruk van de professionele aanpak van ISARD en heeft het initiatief genomen om in Sailung een landbouwproject te starten, met als naam: Support Agricultural Transition Shailung ( SATSh) Er wordt nu al besproken of ISARD een gelijksoortig project voor RCKMT in de toekomst kan uitvoeren. Maar ook ISARD is onder de indruk over de motivatie van de families in Sailung om aan het project te kunnen deelnemen. In andere gebieden moest ISARD lobbyen om families aan te laten sluiten; in Sailung is het animo overweldigend en wordt het aantal deelnemende families geschat op 200. Een totaal van circa 900 personen waaronder 500 kinderen sluiten daardoor aan bij het project. Het project zal worden gefinancierd vanuit de wereld van Rotaries, met RCKMT als trekker. Hieronder wordt de zogenaamde Global Grant nog verder toegelicht.
In de voorbereidingsfase door ISARD zijn coöperaties gevormd, worden er testen gedaan met verschillende constructies van plastic tunnels en zijn er op 3 plekken testen gedaan met de teelt van paddenstoelen.
Alles ziet er veelbelovend uit. Na het regenseizoen zal eind augustus kunnen worden bepaald wat de optimale constructies zijn. Ondertussen is wel nog duidelijker geworden dat waterbeschikbaarheid in het gebied kritisch is.
Een groep van 6 engineers uit Duitsland en Nepal van de organisatie Engineers Without Borders hebben begin mei een uitgebreide inventarisatie gedaan van de mogelijkheden om de waterbeschikbaarheid in een groot gebied en in relatie met geplande aanleg van kassen te waarborgen.
NAgro Nepal & kasdesign universiteit Wageningen.
Toch ook bijzonder hoe sommige lijntjes in de Sailung projecten bij elkaar komen. Onze penningmeester Jan Schouw is via oude studiegenoten uit Wageningen in contact gekomen met een onderzoeksgroep die aan de universiteit gewerkt heeft aan een project voor de ontwikkeling van een grote plastic kas specifiek voor Nepal. Ze werken daarbij o.a. samen met de Nepalese firma NAgro. Tijdens het bezoek is er samen met ISARD overleg geweest met NAgro omtrent de mogelijkheid om een tweetal pilot units van de Nepal-kas in Sailung te plaatsten. Alle partijen zien het als een goede kans om technologische vooruitgang in Sailung te introduceren. NAgro zal dan zorgdragen voor bouw, training en begeleiding.
Rotary Global Grant
Het landbouwproject SATSh is omarmt door Rotary clubs. De opzet en impact van het project zijn zodanig dat wordt ingeschat dat SATSh in aanmerking kan komen voor een Global Grant: een bijdrage vanuit de wereldomvattende Rotary organisatie.
Rotary Club Kathmandu Mid-Town en Rotary Club Uelsen-Coevorden zijn drukdoende om de aanvraag van de Global Grant af te ronden. De laatste fase behelst, naast het verzamelen van alle noodzakelijke documenten, ook het verwerven van financiële steun van andere Rotaryclubs, en particuliere initiatieven om de totale aanvraag van $135.000 af te dekken. Mocht u lid zijn van, of kennissen hebben bij, een Rotary Club die dit mooie project zou willen ondersteunen dan kunt u contact opnemen met Rotary Club Uelsen-Coevorden.
School
De afsluiting van het schooljaar 2080 is ook op 1 april gevierd. (Geen 1 april mop want de Nepalese jaartelling loopt voor en 13 april hebben we het Nepalese nieuwjaar 2081 gevierd.) Er waren vele genodigden die ook bij de opening van de Health Post aanwezig waren.
Het programma was ronduit indrukwekkend, met dansoptredens en voordrachten door verschillende groepen, inspirerende toespraken en een ontroerend afscheid van Class 5 – de eerste klas die onze school zou verlaten. Het was een moment doordrenkt van emoties en nostalgie.
Hoewel de toekomst voor de kinderen nog enigszins onzeker leek, hebben we positieve ontwikkelingen te melden. Het schoolbestuur heeft intensief overleg gevoerd met het VDC en de onderwijsinspecteur over mogelijke uitbreiding van het aantal klassen en samenwerking met andere scholen die al tot klas 8 onderwijzen. In navolging hiervan zijn er verschillende vruchtbare besprekingen geweest in het bijzijn van een Nederlandse delegatie.
Na grondig overleg de afgelopen weken is de voorlopige conclusie dat er een samenwerkingsverband zal worden opgezet tussen KLES Ton Memorial School, Shree Shailungeshwor basic school en Shree Mahadev primary school. Dit zal onder de leiding van Shanti, Krishna en het schoolbestuur gebeuren. Dit is goed nieuws voor de kinderen van Class 5, omdat zij nu kunnen blijven studeren in hun vertrouwde omgeving, zonder naar de middelbare school te hoeven reizen die anderhalf uur verderop ligt
Ook zijn we verheugd te melden dat de kinderen van Class 3 en 5 opnieuw uitmuntende resultaten hebben behaald in de laatste schooltesten. Het VDC heeft aangegeven het onderwijsniveau in de regio te willen verhogen naar het niveau van KLES Ton Memorial School, waar we trots op zijn.
We kijken uit naar een mooie samenwerking en een veelbelovende toekomst voor al onze leerlingen.
In de volgende nieuwsbrief hopen we meer details te kunnen delen.
Onze stichting onder de loep.
In 2015 hebben alle leden van de Verenigde Naties zich uitgesproken om de 17 zogenaamde Global Goals te gaan verwezenlijken, THE 17 GOALS | Sustainable Development (un.org). Met het bereiken van deze 17 doelen zou de wereld er een stukje eerlijker, gelijkwaardiger uit moeten zien. Rond 2030 zou ‘het klusje’ geklaard moeten zijn. Bij de manier waarop die doelen bereikt moeten worden speelt internationale solidariteit een voorname rol. En bij alle partijen die genoemd worden, zijn ook de particuliere initiatieven. Onze stichting is zo’n particulier initiatief. De universiteit Nijmegen onderzoekt hoe die particulieren hun solidariteitsdoelstellingen aanpakken en welke resultaten ze bereiken. De Wilde Ganzen zijn een belangrijke partner voor het onderzoek en via die organisatie heeft de universiteit bij ons aangeklopt. Dit voorjaar ben ik geïnterviewd en in het najaar 2023 werden de resultaten in een webinar gepresenteerd. Onlangs is het eindrapport verschenen.
De officiële titel van het onderzoek luidt, in de ‘mond-vol-definitie’: Citizens and sustainable development: A comparative case study on the role of Danish, Dutch, Belgium and French ‘citizens initiatives for global solidarity’ in Nepal and Senegal.
Nu zijn wij niet opgezet om bij te dragen aan de Global Goals, maar het is aan de andere kant ook geen verrassing dat ons werk voor fatsoenlijk onderwijs voor iedereen, naadloos past in dat programma. Een paar conclusies uit het rapport wil ik hier graag noemen.
De onderzoekers maken onderscheid tussen het ‘type’ steun dat wordt gegeven. Ze komen met de volgende indeling:
– Eerste generatie steun. Dit is een directe manier van ondersteuning. Er wordt geld overgemaakt voor een concreet doel. Voorbeelden zijn: de ondersteuning van een kind om naar school te kunnen gaan. Of de bouw van een school of gezondheidscentrum om aan basale behoeften te kunnen voldoen. De doelgroep is vaak een individu of een familie.
– Tweede generatie steun. Hierbij wordt de ondersteuning gericht op opleiding, training, het aanleren van specifieke vaardigheden. Dit al of niet met het ondersteunen van concrete projecten. De doelgroep is meestal een hele gemeenschap, b.v. een dorp. Er wordt samenwerking gezocht met overheden om het initiatief te ondersteunen
– Derde generatie steun. De onderzoekers omschrijven dit type als gericht op (overheids)structuren in het land zelf. Meestal na (een succesvol) traject met een lokale gemeenschap wordt sterk ingezet op overname door de (lokale) overheid. Daarbij worden ook lokale structuren beïnvloed voor zover ze van invloed zijn op succesvolle overname.
De onderzoekers spreken geen oordeel uit over wat ‘goed en fout’ is. Ze constateren wel dat de impact van derde generatie over het algemeen het grootst is. Ze pleiten er daarom voor om als initiatief, beginnend met meestal een eerste generatie steun, in de loop van de tijd door te schakelen naar tweede en derde generatie. De rol van de initiatiefnemer verschuift dan van ‘aanjager’ naar ‘partner’. En de lokale partner schuift van ‘passief’ naar ‘partner’. De rol van de overheid gaat van ‘geen’ naar ‘actieve partner’.
Leggen we deze conclusies van Nijmegen naast onze eigen geschiedenis dan zie je dat wij ook een proces meemaken van eerste naar derde generatie. De directe ondersteuning van Krishna bij zijn opleiding waar het allemaal mee begon was familiair, heel gericht en ‘eerste generatie’. Het project SATsh, dat is overgedragen aan de Rotary organisatie die het project samen met ISARD uitvoert, is van een hele andere orde en zou je ‘derde generatie’ mogen noemen. De focus ligt op de gemeenschap, er wordt gewerkt met een sterke lokale partner die het ook de regie heeft en er is nauwe samenwerking met het bevoegd gezag om de opgedane kennis op te schalen.
Een leuke ervaring om mee te doen met dit project en fijn om te zien dat ons gezond verstand als stichting ook wetenschappelijk wordt (h)erkend. Jan Schouw
Namens de Sailung gemeenschap en bestuur.
Samen met de kinderen en de community van Sailung wensen we u een prachtig zomer toe!
Met uw steun gaan we verder.
