Toen begin oktober bleek dat de verplichte 10 dagen quarantaine voor bezoekers aan Nepal zou komen te vervallen is snel een reisplan gemaakt en de reis 3 weken Nepal geboekt. Vrijdag 29 oktober vloog Jan Post via Qatar naar Kathmandu. Hij was door Krishna uitgenodigd de feestelijke opening van de school bij te wonen.
Krishna heeft Jan opgewacht op het vliegveld van Kathmandu. Het was fijn om elkaar na 2 jaar weer in levenden lijve te kunnen ontmoeten. Krishna had voor de volgende dag een lange boodschappenlijst voor binnen- en buitenspeelgoed en divers lesmateriaal meegenomen.
De volgende morgen gingen ze vroeg op pad in een 4 wheel drive Bolero met een chauffeur die de moeilijke wegen naar Sailung goed kent. De rit, 140 km, heeft zo’n 7 uur geduurd waarbij de laatste 3 uur zo’n 30 km is afgelegd. De weg in de bergen was nog steeds hier en daar erg nat en glibberig en bijna onbegaanbaar.
opening van de school
Op 1 november is de school onder veel belangstelling feestelijk geopend door het driemanschap Bal Bahadu Shresta, voorzitter van de lokale gemeenschap, Makkar Bahadu Subedi voorzitter van het schoolbestuur en Jan Post als afgevaardigde van de Stichting Ton Memorial School Sailung.
Het terrein was mooi versierd met vlaggen, tekeningen en aantal afbeeldingen van “uncle” Ton.
Na de nodige speeches, dansjes, voordrachten en het uitdelen van de nodige plaquettes was er een feestelijke maaltijd voor alle ruim 250 aanwezigen. Een aantal ouders waren vele uren bezig geweest om de zeer uitgebreide maaltijd, waarin ook 1 grote geit en 67 kippen waren verwerkt, te bereiden.
Iedereen is zeer enthousiast over het prachtige gebouw en de zeer kleurrijke interieurs.
De klassen
De volgende dag kregen de kinderen voor de eerste keer les in hun nieuwe school. De lokalen zijn zeer kleurrijk en prachtig gedecoreerd door de leraar Basu. Een wereld van verschil ten opzichte van de golfplaten hutjes die tot dan toe dienst deden als schoolgebouw. Bij de twee groepen van de jongste kinderen is tapijt op de vloer gelegd.
Ook de leraren zijn erg blij met de nieuwe lokalen. Geen wind of regen die zomaar door de klas kan waaien, meer ruimte, fris en kleurrijk interieur en gescheiden groepen (behalve de kleinste).
Zoals je op de foto’s kunt zien zitten sommige kinderen met hun jas aan en muts op in de klas. En nu vriest het nog niet eens overdag. Er is geen verwarming in de school. Bij de kinderen thuis is ook geen verwarming dus de kinderen zijn wel wat gewend.
Om het toch wat aangenamer te maken gaat Krishna bekijken wat het kost om in alle klassen vloerbedekking te leggen en voor alle kinderen binnen-slippers aan te schaffen.
De bouwers
Een week na de opening van de school zijn de bouwers gekomen. Nu met z’n vieren. Ze hebben helaas de bus in Kathmandu gemist waardoor de reis 4 dagen heeft geduurd. Nadat ze hun verblijfsruimte wat beter hadden ingericht om zich tegen de nachtelijke vrieskou te beschermen zijn ze de volgende dag gestart. De eerste vrachtwagens zand en cement waren al geleverd. Binnen een week zijn de beganegrondvloer en verdiepingsvloer gerealiseerd. Ook is er al een nieuwe keermuur gemaakt aan de rand van het terrein.
Sponsor kinderen
Wat was het mooi om te zien hoe de kinderen in 2 jaar tijd zijn opgebloeid. Zeker een aantal sponsorkinderen waren toen schuchter en verlegen en volgen nu vrolijk met hun klasgenootjes de lessen en dartelen over het speelterrein. Met de nieuwe aanwas komen er nog steeds meer kinderen bij van families die nauwelijks inkomsten hebben en daardoor geen schoolbijdrage kunnen betalen. We hebben een aantal van deze gezinnen bezocht en ook moeten constateren dat men daar veelal nog met open houtvuur in de woonruimte het eten bereidt. De woonruimtes zijn zwart geblakerd en er is nauwelijks sprake van een degelijke rookafvoer. Heel inventief vond Jan de oplossing om de ledlamp die er hing in een plastic zakje te doen welke kan worden vervangen als het te zwart is geworden.
Zou fijn zijn als we nog meer kinderen gesponsord kunnen krijgen waardoor de school financieel instaat blijft om iedereen toe te laten. Bijzonder was het om te vernemen dat een van de moeders zelf docent is op een school in een ander dal. Toch heeft zij besloten om haar jongste kind, 4 jaar, naar de Ton Memorial school te laten gaan. Het is een wandeling, samen met aantal andere kinderen uit de buurt, van ruim een half uur om bij de school te komen.
Kookkachels
Voor de feestdagen willen we speciaal de aandacht vestigen op de donatie van gesloten kookkachels voor gezinnen in de gemeenschap. Daarmee verbeteren de gezondheidsomstandigheden in de gezinnen en halveert het houtverbruik.
Een kookkachel kost €135,- , een mooi kerstgeschenk.
Sailung
Na 2 jaar weer terug in Sailung valt het op dat in de gemeenschap in de omgeving van de school veel nieuwe woningen in aanbouw zijn. Ook is er een nieuw winkeltje. De bus komt nu 1 keer per dag, indien de conditie van de weg het toelaat. Bij vertrek met de bus rond 5:30 uur vanuit het buitengebied in Kathmandu arriveert de bus na ongeveer 8 a 9 uur in Sailung, vlak bij de school. Na een half uurtje pauzen rijdt de bus weer terug naar Kathmandu.
De bouwstijl is veelal hetzelfde als die van de school. Een betonnen basis opgevuld met lokalen stenen, bakstenen of witte gasbetonblokken afgesmeerd met een dikke laag betonstuc. Lokaal vervaardigde ramen en deuren.
Nieuw project: medische steunpost
De voorzitter van het Village Development Committee [VDC], dhr Rameshwor Upreti, was ook bij de opening van de school aanwezig en hield daarbij een uitgebreide speech. Hij feliciteerde de gemeenschap met de prachtige school maar ook zeker met de kwaliteit dat ten toon gespreid werd. Hij vond het Engels van de voordrachten door kinderen uit class 3 beter dan dat van kinderen uit class 8 van de school waar hij bij betrokken is.
De VDC beslaat 8 gemeentes [100 km2] met een totaal van ruim 13.000 inwoners.
Drie dagen na de opening van de school zijn Makkar, Krishna en Jan op bezoek geweest bij dhr. Rameshwor Upreti om het medisch centrum, in wat we noemen Sailung mid-town, te bekijken en te overleggen over de gewenste steun voor het uitbouwen van de medische steunpost vlak bij de school tot een volwaardige medische post. Het zal ook dienen als geboorte centrum dat 24 uur per dag alle dagen van de week bezet zal zijn.
De Health post in “mid town” (Sailungeshower) is in 2018 gedoneerd door Unicef. Op dit moment vindt er nieuwbouw plaats van een klein ziekenhuis om de medische zorg in de regio verder uit te breiden. Er is zelfs een landingsplaats voor een helikopter. Vanuit de centrale medische post bestaat het plan om 3 volwaardige satelliet posten te hebben waarbij de post bij de school met 2 uur lopen het verste is afgelegen van de centrale post.
Er is een stuk grond beschikbaar en de VDC heeft formeel gevraagd of de Ton Memorial School Sailung Stichting daar een gebouw kan verzorgen. VDC zal zorgdragen voor de bezetting en exploitatie.
Commitment
Het schoolbestuur, gemeenschap en bouwteam hebben aangegeven dat ze zich graag toeleggen om zich in te zetten voor de realisatie van de Medische Steunpost als we de sponsoring van het project rond kunnen krijgen. De TMSS hoopt ook op uw financiële steun zodat we medio 2022 het groene licht kunnen geven voor de start van dit nieuwe project.